枯葉泛黃已落去,
人到黃昏終歸去。
何必常掛一愁事,
苦於己身心神累。
天色默默心亦冷,
歲月無情催發生。
本文鏈接:https://www.guoyugu.com/zuowenzhongxin/qinianjizuowen/2706302.html